در یک مطالعه کوچک برای بررسی تاثیرات پورن بر مغز، تصویربرداری MRI از مغز نشان داد که مغز مردانی که فیلم‌های پورن بیشتری را مشاهده می‌کردند، در مقایسه با مردانی که کمترین تماشا را داشتند، دارای ماده خاکستری کمتری بود. درنتیجه یک رابطه بین تعداد ساعات تماشای پورن در هفته و مناطق کوچک‌تر و کمتر فعال مغز در ارتباط با پاداش و تحریک جنسی در مردان وجود دارد. هر‌چه تعداد ساعت‌های تماشای فیلم‌های پورن بیشتر باشد، حجم ماده خاکستری و پیام‌رسانی مغز کمتر است. در اصل، محققان فکر کردند این ممکن است نشانه‌ای باشد که «کاربران پورن» از طریق تحریک بیش‌از‌حد جنسی، مراکز تحریک جنسی و پاداش را در مغز خود تضعیف می‌کنند. در این مقاله از تریتا، قصد داریم تاثیرات پورن بر مغز را بررسی کنیم و به این سوال پاسخ دهیم که آیا واقعا مشاهده پورن مغز را کوچک می‌کند؟
این مطالعه کجا انجام شد؟
این مطالعه توسط محققان مرکز روانشناسی طول عمر در برلین آلمان انجام شده و توسط وزارت آموزش و تحقیقات فدرال آلمان (BMBF) تأمین مالی شده است. این مطالعه در مجله پزشکی معتبر JAMA Psychiatry منتشر شد.
این مطالعه، چه نوع پژوهشی بود؟
مطالعه تاثیرات پورن بر مغز، یک مطالعه مقطعی برای تعیین این بود که آیا مشاهده مکرر پورنوگرافی با شبکه جلویی بینی ارتباط دارد یا خیر. شبکه جلویی بینی (frontostriatal network) ناحیه‌ای از مغز است که با پاداش‌یابی، جستجوی تازگی و رفتارهای اعتیادآور مرتبط است. محققان می‌گویند از زمانی که پورنوگرافی در اینترنت ظاهر شد، دسترسی، مقرون‌به‌صرفه بودن و ناشناس ماندن محرک‌های جنسی بصری افزایش یافته و میلیون‌ها کاربر را به خود جذب کرده است. یک مطالعه تخمین زد که به‌طور باور نکردنی حدود ۵۰ درصد از کل ترافیک اینترنت مربوط به پورنوگرافی است.
محققان نشان دادند که مصرف پورنوگرافی دارای عناصری از پاداش‌یابی، جستجوی تازگی و رفتارهای اعتیادآور است. آن‌ها این فرض را مطرح کردند که افرادی که زیاد پورن می‌بینند ممکن است این مناطق را بیش‌از‌حد تحریک کنند. بنابراین، به عنوان یک توازن طبیعی، این تحریک بیش از حد ممکن است منجر به کاهش پاسخ‌های مغزی شود. مشابه حالتی که یک معتاد به مواد مخدر ممکن است به دوزهای بالاتری نیاز داشته باشد تا اثر مشابهی را که بدن با آن سازگار می‌شود به دست آورد. در این تحقیق مشخص شد که آیا اندازه و عملکرد بخش‌های خاصی از مغز مربوط به این رفتارها در درجه‌های مختلف مشاهده پورن متفاوت است یا خیر. یکی از مسائل بزرگ در مورد مطالعاتی از این قبیل این است که نمی‌توانید علت و معلول را مشخص کنید یا اینکه متوجه شوید اولین مورد کدام بوده است. به عنوان مثال، این مطالعه نمی‌تواند به ما بگوید آیا تماشای پورن منجر به تغییرات مغزی می‌شود یا افرادی که با انواع خاصی از مغز متولد می‌شوند بیشتر پورن تماشا می‌کنند. برای بررسی کامل این مورد به یک مطالعه طولی، که در آن شرکت‌کنندگان در طول زمان ردیابی می‌شوند، نیاز است.
این پژوهش شامل چه مواردی بود؟
در این مطالعه ۶۴ مرد سالم بین ۲۱ تا ۴۵ سال استخدام شدند و از آن‌ها در مورد عادت‌های تماشای پورن سوالاتی پرسیده شد. آن‌ها هم‌چنین از مغز این مردان برای تعیین اندازه نواحی مختلف عکس گرفتند و نحوه واکنش سیگنال‌دهی مغز آن‌ها به تصاویر پورن را با استفاده از اسکن مغز بررسی کردند. برای برآورد و دسته‌بندی میزان مصرف پورن در یک هفته کامل از دو سوال استفاده شد:
- به‌طور متوسط چند ساعت در طول یک روز معمولی هفته به تماشای مطالب پورنوگرافی اختصاص می‌دهید؟
- به‌طور متوسط چند ساعت در روزهای آخر هفته را با تماشای مطالب پورن می‌گذرانید؟
پرسشنامه‌های دیگر عوامل دیگری را که محققان تصور می‌کردند ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد، ارزیابی کردند؛ از جمله:
- استفاده جنسی از اینترنت
- اعتیاد جنسی
- اعتیاد به اینترنت
- علائم بیماری روانی
- مصرف مواد
- افسردگی
این مطالعه فقط مردان را بررسی کرد. منطقی که محققان ارائه دادند این بود که مردان در سنین پایین‌تر در معرض پورنوگرافی قرار می‌گیرند، بیشتر پورنوگرافی مصرف می‌کنند و در مقایسه با زنان به احتمال زیاد با مشکلات مربوط به آن رو به رو می‌شوند. به نظر می‌رسد این یک فرض منطقی است. افرادی که اسکن مغزی غیرطبیعی داشتند نیز مانند افراد مبتلا به اختلالات پزشکی یا عصبی از مطالعه حذف شدند. تجزیه و تحلیل آماری اصلی، به دنبال ارتباط بین میزان مصرف هفتگی پورن (ساعات پورنوگرافی) و حجم و عملکرد مناطق خاصی از مغز بود.
نتایج اولیه چه بود؟ پورن چگونه مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
میانگین برآورد تماشای پورن چهار ساعت در هفته بود که بین ۰ تا ۱۹.۵ ساعت متغیر بود. این یافته‌ها از دو جنبه ساختار مغز و سیگنال‌دهی عملکردی مغز ارزیابی شد.
حجم ساختاری مغز
محققان دریافتند که تعداد ساعات بیشتر مشاهده پورن با کاهش ماده خاکستری در ناحیه‌ای از مغز به نام هسته دم راستی (right caudate nucleus) ارتباط دارد. این ارتباط پس از حذف ارتباط دوم با اعتیاد به اینترنت و اعتیاد جنسی، باقی‌ماند. هم‌چنین ارتباطی بین مصرف بیشتر پورن در طی سالیان طولانی و ماده خاکستری کمتر در این ناحیه مغزی مشاهده شد. محققان این را به عنوان نشانه‌ای از تأثیرات طولانی مدت در معرض پورن تفسیر کردند.
سیگنال‌دهی عملکردی مغز در واکنش به تصاویر پورن
از این مجموعه آزمایشات، محققان دریافتند مردانی که پورن بیشتری می‌بینند، سیگنال مغزی کمتری در قشر پیشانی جلویی چپ پشتی (DLPFC) مغز دارند که به گفته محققان، در مغز شرکت‌کنندگانی که پورن بیشتری می‌دیدند، ارتباط کمتری بین هسته دم راستی و DLPFC چپی وجود دارد. آن‌ها هم‌چنین ناحیه‌ای از مغز را به نام پوتامن چپ (left putamen) که مربوط به پردازش محتوای جنسی است، درگیر کردند.
محققان نتیجه را چگونه تفسیر کردند؟
محققان به این نتیجه رسیدند که حجم ماده خاکستری در دم سمت راست استریاتوم (right caudate of the striatum) با دیدن هر چه بیشتر پورنوگرافی کمتر می‌شود. آن‌ها گفتند تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد استریاتوم در پردازش پاداش مهم است. بنابراین آن‌ها نتیجه گرفتند که «قرار گرفتن شدید در معرض محرک‌های پورن، منجر به تنظیم پایین پاسخ طبیعی عصبی به محرک‌های جنسی می‌شود.»
نتیجه
این مطالعه کوچک ساختاری و عملکردی مغز نشان می‌دهد که ممکن است بین ساعات بیشتر تماشای پورن در هفته و مناطق کوچک‌تر و کمتر فعال مغز با پاداش و تحریک جنسی در مردان ارتباط وجود داشته باشد. در اصل، این نشان می‌دهد که کاربران پورن ممکن است از طریق تحریک بیش‌از‌حد، مراکز تحریک جنسی و پاداش را در مغز خود تضعیف کنند. یکی از مسائل بزرگ در مورد چنین مطالعاتی این است که شما نمی‌توانید علت و معلول را مشخص کنید. به عنوان مثال، این مطالعه نمی‌تواند به ما بگوید که آیا تماشای بیشتر پورن منجر به تغییر در مراکز پاداش و تحریک جنسی در مغز می‌شود یا افرادی که با مغزی برای پاداش بالا و تحریک جنسی متولد می‌شوند، پورن بیشتری خواهند دید. برای آشکارسازی علت و معلول به یک مطالعه طولی نیاز است.
علاوه بر این، اگرچه بین ساعات پورن و حجم ماده خاکستری درمغز همبستگی وجود داشت اما این همبستگی زیاد قوی نبود. در مقیاس ۱ (همبستگی کامل) تا ۰ (بدون همبستگی)، همبستگی ۰.۴۳۲ بود. این برآورد هم‌چنین ممکن است تحت تاثیر خطای ناشی از سردرگمی، اشتباه در طبقه‌بندی استفاده از پورن از گزارش‌های شخصی و سوگیری از منابع دیگر باشد. واقعیت این است که در این مطالعه مردان نسبتا کمی استخدام شده‌اند (۶۴ مرد). مطالعه‌ای که بر روی افراد بیشتری انجام شود، شواهدی را ارائه می‌دهد که بسیار معتبرتر است و می‌تواند تأیید کند که آیا این همبستگی واقعی است و اندازه واقعی آن چقدر می‌تواند باشد.
محققان یک دلیل روشن و جذاب برای تحقیقات و یافته‌های خود ارائه دادند «قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی ممکن است منجر به فرسوده شدن و کاهش ساختار مغز و عملکرد آن شود؛ و نیاز به تحریک خارجی سیستم پاداش و تمایل به جستجوی مطالب جنسی جدید و شدیدتر، بیشتر شود.» با این حال، این مطالعه تحقیقی به تنهایی ثابت نمی‌کند که چنین است؛ و نیاز به مطالعه بیشتر دارد. به ویژه به دلیل افزایش گسترده تماشای پورنوگرافی که با رشد اینترنت همراه شده‌است. شواهد کمی در مورد مزایا و معایب پورنوگرافی برای سلامت جسمی یا روانی وجود دارد، یک خلأ تحقیقاتی در زمینه تاثیرات پورن بر مغز که امیدواریم در آینده پر شود. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پورن می‌تواند اعتیادآور باشد و شواهدی در برابر آن. با این حال، بعید است که پورن بتواند جایگزینی برای یک رابطه عاشقانه باشد.
منبع: NICSWELL
سلام,من پسری ۱۷ ساله ام که مدتی اعتیاد به پورن داشتم و وقتی از عوارض ناشی از این فیلم ها روی مغزم مطلع شدم خیلی ناراحت شدم و تصمیم به ترک گرفتم
من در دورانی که تصمیم به ترک داشتم به مقاله ها و سایت های زیادی سر زدم و با طی مراحلی سینوسی موفق شدم برای مدتی نسبتا قابل قبول دیگه پورن تماشا نکنم,اما نکته ای که بسیار برام قابل اهمیت بود پشت پرده ی این صنعت و سکوت علما و جهل مردمه که الان به روشنی تاثیر این هرزه نگاری رو بر دوستام و همکلاسی ها و حتی افراد با سنین۵۵ سال دیده ام حتی در بعضی ها از اعتیاد گذشته و به بردگی کشیده شده(این اتفاقات و جاهلیت ها, تصمیمات و عقائد سیاسی و اقتصادی,فرهنگیه این افراد رو هم تحت شعاع قرار داده و فاسد کرده) با این حال کسی نه در مدارس نه در موسسه ای بسیار صریح به ذکر مکانیسم به بردگی کشاندن و دست های پشت این پرده نمی پزدازه خواهشمندم بیشتر در این زمینه تحقیق و پژوهش کنید و به اشتراک بگذارید,سپاس
درود بر شما. بسیار خوشحالم که مطالعه این مطلب به شما کمک کرده.
البته ذکر این نکته ضروری است که اعتیاد یک بیماری و گرفتاری است و این بیماری قطعا قابل درمان است. در مورد پورن، درمان بیشتر جنبه روانی دارد مگر در موارد بسیار خاص که در کنار روان درمانی باید زیر نظر روانپزشک مدتی دارو مصرف شود.
رسالت تریتا ارتقای سطح سلامت جامعه است.
این را به یاد داشته باشید که فرد بیمار نیاز به کمک و آموزش و مهربانی و نه سرزنش و تحقیر دارد. فرایند درمان موفق هم قطعا یکی دو روزه نیست و ممکن است مدتی به طول بینجامد.